W zachowaniu dziecka bardzo często można upatrywać zarówno sukcesów rozwojowych, jak i wszelakich niepowodzeń i zaburzeń. Jeśli Twoje dziecko nie lubi dotyku, przytulania się, a Ty masz wrażenie, że jest ono w ciągłym ruchu (np. nie może się zatrzymać i wpada na przedmioty) to możesz podejrzewać objawy zaburzeń integracji sensorycznej. Czy wiesz, co w takiej sytuacji zrobić? Zobacz czym jest integracja sensoryczna i jak wygląda terapia SI.

Spis treści

Rozwój sensorycznej integracji u dziecka

Na czym polega integracja sensoryczna?

Terapia integracji sensorycznej

Do kogo jest skierowana terapia SI?

Zaburzenia integracji sensorycznej - jak poznać?

Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej

Prowadzenie terapii SI - kto może?

Jak wspomagać rozwój sensorycznej integracji na co dzień?

Podsumowanie

Rozwój sensorycznej integracji u dziecka

Jako rodzic z pewnością wiesz, jak prawidłowy rozwój dziecka jest ważny. Jednym z jego elementów jest rozwój integracji sensorycznej. Rozpoczyna się on już w okresie prenatalnym. Pierwszym zmysłem, który pojawia się u naszych dzieci jest dotyk (następuje to około 5,5 tygodnia życia dziecka). Już na tym etapie jest on stale rozwijany poprzez stymulację ruchami matki. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby matki w czasie ciąży były aktywne, ale i aby po porodzie stymulować dziecko. Integracja bodźców zmysłowych (czyli bodźce sensoryczne) wpływa na prawidłowy rozwój dziecka.

Na czym polega integracja sensoryczna?

Integracja sensoryczna jest procesem, który następuje w układzie nerwowym. Polega on na odbiorze i organizacji odbieranych przez zmysły bodźców. Zatem dotyczy ona wrażeń wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych, smakowych, ale także jest związany z koncentracją uwagi czy prawidłowym poziomem koordynacji ruchowej(priopercepcja).

Terapia integracji sensorycznej

Zatem na czym polegają zasady terapii integracji sensorycznej (SI)? Terapia prowadzona przez certyfikowanego terapeutę polega na dostarczaniu dziecku odpowiedniej dawki doznań sensorycznych. Ich intensywność i rodzaj są dostosowane do charakteru i stopnia nasilenia zaburzeń. Ważnym założeniem terapii jest to, aby przebiegała ona w przyjaznej atmosferze zarówno dla terapeuty, jak i dla małego pacjenta.

Do kogo jest skierowana terapia SI?

Przede wszystkim warto zaznaczyć, że integrację sensoryczną można prowadzić po wcześniejszej diagnozy SI. Zajęcia integracji sensorycznej mogą być skierowane do dzieci różnymi trudnościami (nie tylko rozwojowymi). Mianowicie z:

• chorobami genetycznymi i neurologicznymi,

• nadpobudliwością psychoruchową,

• autyzmem,

• opóźnieniem psychoruchowym.

Zaburzenia integracji sensorycznej - jak poznać?

Do postawienia diagnozy o zaburzeniach integracji sensorycznej w codziennym funkcjonowaniu konieczne są badania, testy i weryfikacja tych trudności. Jak się to odbywa? Konieczne jest zbadanie dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej. Warto pamiętać, że do przeprowadzenia diagnozy SI nie ma dolnej granicy wieku. To oznacza, że w momencie, gdy zauważasz niepokojące objawy u swojego dziecka możesz zgłosić się do specjalisty w terapii SI.

Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej

Zastanawiasz się, jak wygląda diagnoza integracji sensorycznej w rozwoju dziecka? Czy musisz się do niej jakość przygotowywać? Warto zdać sobie sprawę, aby rozpocząć terapię związaną z integracją sensoryczną konieczna jest diagnoza. Obejmuje ona nie tylko obserwacje dziecka podczas zabaw ruchowych czy w codziennych zachowaniach, ale także wywiad z opiekunem i specjalistyczne testy Południowo Kalifornijskie, dzięki którym możliwe jest ocenienie takich obszarów funkcjonowania dziecka jak: planowanie ruchu, różnicowanie wrażeń dotykowych, naśladownictwo ruchowe, równowagę, koordynację wzrokowo-ruchową.

Prowadzenie terapii SI - kto może?

Czy wiesz, do kogo się zwrócić aby rozpocząć terapię SI? Metoda integracji sensorycznej w terapii może być prowadzona przez osobę, która ukończyła studia z zakresu fizjoterapii, psychologii lub pedagogiki. Ważne jest, aby zweryfikować, czy ta osoba posiada specjalistyczne kwalifikacje terapeuty SI. Co oznacza, że powinna ukończyć co najmniej drugi stopień kursu integracji sensorycznej lub studia podyplomowe z zakresu integracji sensorycznej.

Jak wspomagać rozwój sensorycznej integracji na co dzień?

Integracja sensoryczna (SI) zaczyna się kształtować już w okresie prenatalnym. Właśnie dlatego warto na tym etapie zadbać o umiarkowaną aktywność. Doskonale sprawdzą się spacery, pływanie czy nawet bujanie na hamaku. Warto również kontynuować te czynności po porodzie. Po to, aby zachowania dziecka pełne były bodźców stymulujących rozwój.

Podsumowanie

Warto zdać sobie sprawę, że właściwa zabawa, dostarczanie bodźców do poszczególnych części ciała wpłynie pozytywnie na rozwój. Jednak jeśli zauważasz niepokojące zmiany na którymś z etapów rozwojowym zwróć się po pomoc do specjalisty, po to, aby psycholog dziecięcy mógł pomóc np. w rozwoju mowy czy z utrzymaniem równowagi. Może mieć to zasadnicze znaczenie dla dalszego rozwoju dziecka.

Opóźniony rozwój mowy czy też różnego rodzaju wady wymowy to spory problem, z którym boryka się w dzisiejszych czasach naprawdę spora liczba dzieci. To istotna przeszkoda w kontekście prawidłowego rozwoju dziecka, z którą należy walczyć. Dzięki odpowiednim ćwiczeniom logopedycznym można znacząco wpłynąć na aparat mowy i nawet całkowicie usunąć wadę wymowy u dzieci. Sprawdź, jak ćwiczyć język i ułożenie warg podczas wspólnych zabaw! To zadanie dla całej rodziny, a przy tym często dobra zabawa.

Spis treści

Podjęcie się terapii logopedycznej

Co dają ćwiczenia logopedyczne?

Wykonywanie ćwiczeń logopedycznych

Zwalczanie wady wymowy

Regularne ćwiczenia przynoszące rezultaty

Ćwiczenia z dzieckiem w domu

Ćwiczenia mięśni twarzy

Ćwiczenia oddechowe

Odpowiednia tonacja głosu

Zabawy logopedyczne

Profesjonalne zajęcia logopedyczne w gabinecie

Jak często wykonywać ćwiczenia?

Ile trzeba czekać na efekty?

Podsumowanie

Podjęcie się terapii logopedycznej

Prawidłowy rozwój mowy to bez wątpienia istotna kwestia w życiu każdego kilkulatka. Od najmłodszych lat warto zadbać o to, by dziecko wysławiało się prawidłowo. Terapia logopedyczna to idealne rozwiązane dla dziecka u którego występuje wada wymowy. Logopeda podpowie, jak ćwiczyć poszczególne głoski, np. dotykając językiem podniebienia w trakcie zabaw w domu.

Co dają ćwiczenia logopedyczne?

Ćwiczenia narządów mowy mają na celu wpłynąć na odpowiedni rozwój mowy i sprawić, że dziecko będzie w stanie wysławiać się w pełni poprawnie. Wiele osób myśli, że to zadanie tylko dla specjalisty. Logopeda może jednak przepisać ćwiczenia warg i języka do wykonania w domu, przy okazji zabaw dziecka z rodzicami.

Wykonywanie ćwiczeń logopedycznych

Stawiając na ćwiczenia logopedyczne, które są wykonywane regularnie, dziecko jest w stanie mówić coraz płynniej i wyraźniej. Warto się więc tego podjąć gdy dziecko ma problemy z prawidłową wymową.

Zwalczanie wady wymowy

Ćwiczenia pomagają w prawidłowym rozwoju mowy dziecka i mają przy tym duże znaczenie. Ważne jest to, by nie bagatelizować problemu, bowiem może on w przyszłości jeszcze bardziej się rozwinąć.

Regularne ćwiczenia przynoszące rezultaty

Zadaniem dziecka jest wykonywanie łatwych ćwiczeń buzi oraz języka - najlepiej w formie zabawy, które mają na celu poprawę mowy w znaczącym stopniu. W domu można wykonać wiele ćwiczeń, np. językiem, wypowiadając różne głoski. Jednocześnie gwarantuje to dziecku zabawę, a także rozwija zainteresowania nauką nowych rzeczy.

Ćwiczenia z dzieckiem w domu

Dużym plusem jest bez wątpienia to, że ćwiczenia można wykonywać z dzieckiem w domu. Nie potrzeba do tego specjalistycznych narzędzi ani dużych ilości czasu.

Ćwiczenia mięśni twarzy

Przy wymowie głosek szeregu szumiącego należy zwrócić szczególną uwagę na wargi i ich ustawienie przy wypowiadaniu głosek. Dodatkowo ćwiczenia z językiem przy zamkniętej buzi takie jak np. mocne przykładanie języka do podniebienia z pewnością przyniosą oczekiwany efekt.

Ćwiczenia oddechowe

Wykonywanie ćwiczeń oddechowych takich jak dmuchanie baniek mydlanych, nadymanie policzków czy też dmuchanie na lekkie przedmioty jak piłeczki pingpongowe czy też kolorowe piórka pomaga zwalczać wadę. Dużym plusem jest tutaj to, że dziecko może samodzielnie ćwiczyć w domu o dowolnej porze dnia.

Odpowiednia tonacja głosu

Śpiewanie piosenek, prawidłowe ustawianie języka przy wypowiadaniu danej głoski, właściwa tonacja głosu czy też naśladowanie odgłosów zwierząt - wszystko to ma wpływ na narząd mowy i to jak maluch będzie się rozwijał.

Zabawy logopedyczne

Proste zabawy logopedyczne takie jak nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami czy też wspomniane wcześniej naśladowanie zwierząt takich jak węże lub pszczoły to coś, o czym powinni pamiętać wszyscy rodzice. W formie zabawy tego typu można połączyć przyjemne z pożytecznym i spędzić miło czas ze swoim dzieckiem, jednocześnie poprawiając jego wymowę.

Profesjonalne zajęcia logopedyczne w gabinecie

Popularnym i skutecznym rozwiązaniem jest też udanie się do sprawdzonego logopedy. Zajęcia z logopedą są w stanie bardzo szybko przynieść rezultaty. Jeśli więc tylko Twoje dziecko ma problemy z wymową, należy udać się jak najszybciej do odpowiedniego specjalisty. Jego zalecenia sprawią również, że jako rodzic będziesz lepiej wiedział, jakimi ćwiczeniami pomóc swojemu dziecku.

Jak często wykonywać ćwiczenia?

Niezaprzeczalnym plusem w przypadku ćwiczeń jest to, że ćwiczyć można zaledwie 15 minut dziennie. Ważne jest jednak to, by być konsekwentnym i o tym nie zapominać. Możemy wykonać je chociażby po powrocie z przedszkola czy też pod wieczór - przed snem. Dla rodziców to duże ułatwienie, szczególnie jeśli mają oni mało czasu w ciągu dnia.

Ile trzeba czekać na efekty?

Trudno jest dokładnie powiedzieć, ile będzie trwała cała terapia. W niektórych przypadkach może to być kilka tygodni lub miesięcy, a w innych nawet lata. Wszystko zależy tutaj tak naprawdę od dziecka i tego jak szybko będzie w stanie nauczyć się odpowiedniej wymowy. Grunt to się nie poddawać i dużo ćwiczyć - również samodzielnie.

Podsumowanie

Wada wymowy u dzieci to poważny problem, którego nie wolno bagatelizować. Udanie się do dobrego logopedy i ćwiczenia różnego rodzaju mogą pomóc dziecku w znaczący sposób i przyspieszyć całą terapię. Plusem jest to, że wiele ćwiczeń można wykonywać w formie zabawy. Dzięki temu łatwo jest zachęcić dziecko do regularnych ćwiczeń we własnym domu. Działając wspólnie z profesjonalistą wada wymowy zostanie prędzej czy później zażegnana i dziecko będzie mogło mówić wyraźnie i głośno.

W kształtowaniu prawidłowej mowy czasami warto skorzystać z pomocy specjalistów. Aby cały proces rozwoju mowy przebiegał w sposób książkowy należy przykładać do tego starań i włożyć ogrom pracy. Niestety pojawienie się niekiedy wad wymowy jest rzeczą nieodzowną. Jednak nie trzeba się na to godzić. Mimo to możliwe jest kształtowanie prawidłowej mowy zarówno u dzieci, jak i u osób z niepełnosprawnością intelektualną. Warto zdać sobie sprawę, że wczesna interwencja logopedyczna może pomóc z usuwaniem wad wymowy i przełożyć się na jakość komunikacji językowej. Zobacz, czym jest logopedia i co zrobić, aby doskonalenie wymowy i usuwanie wad mowy było możliwe i łatwiejsze!

Spis treści

Co to jest logopedia?

Co się robi u logopedy?

Co daje logopedia?

Kto powinien iść do logopedy?

Czy warto chodzić do logopedy?

Korzyści z chodzenia do logopedy

Zadania logopedii

Podsumowanie

Co to jest logopedia?

W przypadku wad i zaburzeń mowy mówi o terapii logopedycznej, która ma na celu zniwelowanie tych problemów. Jednak czym tak naprawdę jest logopedia? Czy wiesz, jaka jest jej definicja? W zakresie logopedii leży zarówno kształtowanie właściwej wymowy (w okresie jej rozwoju), ale także doskonalenie mowy osób niezależnie od wieku (tzw. logopedia ogólna). Terapia logopedyczna skupia się także na usuwaniu różnego rodzaju wad (tzw. logopedia specjalna).

Oprócz tego logopedia traktowana jest jako dział pedagogiki, którego celem jest kształtowanie prawidłowej mowy, tj. nauczanie mowy i korygowanie wszelkich wad wymowy w okresie rozwoju dziecka.

Co się robi u logopedy?

Logopeda bada sposób mówienia dzieci i dorosłych. Sprawdza jak wyglądają i jak działają narządy mowy, jak np. wędzidełko, zgryz. Terapia opiera się na indywidualnych zajęciach i indywidualnie dobranej terapii.

Co daje logopedia?

Musisz wiedzieć, że logopedia wyodrębniła się z językoznawstwa. Jej głównym zadaniem jest niwelowanie wszelkich nieprawidłowości związanych z mową, językiem i komunikowaniem się. Jej celem jest nie tylko redukowanie zaburzeń. Logopedia zajmuje się także kształtowaniem naszego myślenia, wypowiadaniem słów i pojedynczych głosek.

Oprócz tego (w ramach profilaktyki) bada przyczyny zaburzeń oraz trudności z komunikacją.

Kto powinien iść do logopedy?

Zastanawiasz się, czy terapia logopedyczna jest konieczna? Czy warto chodzić do logopedy? Logopedia skupia się na sposobie mówienia, rozumienia języka. Dlatego jeśli sposób w jaki wypowiada się Twoje dziecko nie jest prawidłowy lub w jakiś sposób Cię niepokoi warto zapisać się na konsultację logopedyczną.

Zastanawiasz się, kto powinien iść do logopedy? Logopeda to osoba, która może pracować zarówno z dzieckiem, jak i osobami dorosłymi. Nie jest istotny wiek pacjenta, a jego mowa i sposób wypowiadania się. Terapia zaburzeń mowy może być rozpoczęta niemal w każdym etapie życia. W końcu logopedia skupia się na doskonaleniu mowy, głosu i zajmuje się kształtowaniem sposobu wypowiadania się.

Czy warto chodzić do logopedy?

Logopedia zajmuje się nie tylko leczeniem zaburzeń mowy. Logopeda może pracować z pacjentem na mowie już ukształtowanej, co oznacza, że wszelkie trudności, które były powielane przez lata praktyki mogą zostać teraz zniwelowane. Do logopedy mogą zgłosić się zarówno dzieci z rodzicami, jak i osoby dorosłe z zaburzeniami mowy. W późniejszym okresie życia również mogą się pojawić trudności z mową. Obecność tych zaburzeń to coś, z czym ta dyscyplina naukowa z pewnością sobie poradzi.

Leczenie zaburzeń mowy osób w różnym wieku to główne zadanie logopedii. Dlatego jeśli zauważasz jakiekolwiek wady mowy u siebie lub gdy Twoje dziecko potrzebuje pomocy w nauczanie mowy możesz zgłosić się do logopedy.

Korzyści z chodzenia do logopedy

Podczas terapii logopedycznej specjalista zajmuje się nie tylko zaburzeniami i nieprawidłowościami wymowy i rozumienia, ale także rozwija zdolności komunikacji. Nauka polega zarówno na pracy na zaburzeniach, ale także na ma na celu stymulowanie kontaktu i zdolności komunikacyjnych dzieci i osób dorosłych.

Oprócz tego wśród korzyści z chodzenia do logopedy należy wymienić elementy profilaktyki logopedycznej, tj. praca nad prawidłową wymową, niwelowanie trudności, które utrudniają dziecku prawidłowe komunikowanie się.

Czasami dla rodziców niepokojące są trudności z jakimi mierzy się ich dziecko. Porównując zdolności językowe dziecka i jego rówieśników możemy podjąć decyzję o rozpoczęciu wizyt u specjalisty logopedii. Terapia ma pomóc nie tylko w rozwoju mowy, ale przede wszystkim ułatwić komunikowanie się i posługiwanie się językiem na dalszych etapach rozwojowych dziecka.

Zadania logopedii

Logopedia zajmuje się wadami wymowy w szerokim znaczeniu. Wady wymowy rozumiane są jako np.:

• dyslalia, czyli zaburzenia które powstaje na skutek uszkodzenie lub nieodpowiednie ukształtowanie języka, warg czy podniebienia,

• dysfonia, czyli tzw. chrypka,

• alalia - wada, która powstaje na skutek uszkodzenia struktur korowych mózgu przed rozpoczęciem mówienia,

• afazja - utrata zdolności mówieni, pisania lub czytania,

• parafazja - to ten rodzaj wady wymowy, który polega na płynnym wypowiadaniu się, ale z przekręcaniem wyrazów lub dobierania złych słów.

Logopeda odgrywa ważną rolę w leczeniu tych oraz innych zaburzeń mowy dziecka i osób dorosłych. Dlatego tak ważne jest, żeby w odpowiednim czasie sięgnąć po pomoc. Zarówno praca z dzieckiem, jak i dorosłym może przynieść zauważalne efekty i zmniejszyć obecność zaburzeń mowy.

Podsumowanie

Logopeda to specjalista, który pracuje zarówno z dziećmi, jak i dorosłymi. Jego praca polega zarówno na profilaktyce i wspieraniu rozwoju mowy, jak i leczeniu różnego rodzaju zaburzeń aparatu mowy i języka. Leczenie poprzedzone jest dokładną diagnozą. Dobranie sposobu leczenia ma wymiar indywidualny i może się różnić w zależności od każdego pacjenta.

Do specjalisty może pójść zarówno dziecko w wieku szkolnym, jak i dorosły. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że niezależnie od wieku wady można pracować nad wadami wymowy.

Poziom sprawności fizycznej zależy od wielu czynników. Warto korzystać nie tylko z różnych metod leczenia, ale także dokładać wszelkich starań, aby jakość wykonywanych ćwiczeń była wysoka. Dlatego warto skorzystać z pomocy, jaką niosą fizjoterapeuci. To pomoże zadbać o kondycję narządu ruchu i walczyć z konsekwencjach urazów.

Spis treści

Fizjoterapia - dyscyplina naukowa

Wykształcenie fizjoterapeuty

Rodzaje fizjoterapeutów

Ścieżka kariery w fizjoterapii

Rehabilitacja ruchowa

Przygotowanie do wykonywania zawodu

Pomoc dla osoby niepełnosprawnej

Pomoc dla zawodowych sportowców

Co jest głównym celem fizjoterapii?

Korzyści z korzystania z fizjoterapii

Masaż terapeutyczny

Gdzie może pracować fizjoterapeuta?

Podsumowanie

Fizjoterapia - dyscyplina naukowa

Fizjoterapia to dziedzina, która zajmuje się ciałem człowieka. Kształtowanie umiejętności właściwego zachowania to jeden z celów fizjoterapeuty. W zawodzie fizjoterapeuty ważne jest, aby pomagać osobom, które tego potrzebują. Dlatego tak ważne jest zarówno dobre przygotowanie merytoryczne, jak i praktyka, która pomaga doskonalić umiejętności.

Wykształcenie fizjoterapeuty

Jeśli zastanawiasz się, co to jest fizjoterapia, to także warto pochylić się nad tym, jak powinno wyglądać wykształcenie fizjoterapeuty. Musisz zdać sobie sprawę, że, aby figurować w krajowym rejestrze fizjoterapeutów, każdy zainteresowany musi ukończyć studia magisterskie lub odpowiednie przygotowanie. Fizjoterapeuta musi ukończyć:

• studia I stopnia (licencjat),

• studia II stopnia (magister)

• lub czteroletnie studia podyplomowe specjalistyczne.

Rodzaje fizjoterapeutów

Na rynku dostępnych jest wiele ścieżek i sposobów działania. Warto zdać sobie sprawę, że zarówno fizjoterapeuta dziecięcy, jak i osób dorosłych powinien mieć odpowiednie przeszkolenie, aby móc pomagać np. z urazami kręgosłupa szyjnego lub innych odcinków kręgosłupa.

Oprócz tego fizjoterapeuta może mieć różne tytułu. Są to przede wszystkim: Tytuły zawodowe fizjoterapeutów to: technik fizjoterapii, licencjat fizjoterapii, czy także magister fizjoterapii.

Ścieżka kariery w fizjoterapii

Każdemu fizjoterapeucie powinno zależeć na tym, aby przywrócić pacjenta do maksymalnych zdolności ruchowych. W końcu fizjoterapia tak naprawdę oznacza leczenie ciała. Dlatego wykonywanie świadczeń zdrowotnych powinno być rzetelne i dokładne.

W przypadku pracy zawodowej fizjoterapeuta może wybrać wiele kierunków kariery, np. może pracować tylko z dziećmi, tylko z osobami dorosłymi, czy np. z konkretnymi schorzeniami i problemami. Taka wąska specjalizacja sprawia, że fizjoterapeuta staje się coraz lepszy i dokładniejszy w tym, co robi.

Rehabilitacja ruchowa

W gabinecie fizjoterapii dobrze jest wykonać ocenę zdolności psychofizycznych. Dzięki temu możliwe będzie wyznaczenie sposobu działania i przywracania pacjenta do normalnego życia społecznego. Udzielanie świadczeń zdrowotnych w przychodni rehabilitacyjnej lub gabinecie bardzo często zalecane jest po urazach, wypadkach i uszkodzeniach ciała. Niekiedy w szpitalu rehabilitacyjnym zaleca się kontynuowanie rehabilitacji w celu przedłużenia efektów i szybszego powrotu do zdrowia i pełnej sprawności.

Przygotowanie do wykonywania zawodu

To jak wygląda postępowanie lecznicze w gabinecie jest wpajane studentom i kursantom od pierwszych chwil nauki. Świadczenie usług powinno przywracać pacjentów do normalnego bytowania i umożliwiać im korzystanie z życia (w miarę ich możliwości).

Pomoc dla osoby niepełnosprawnej

W przypadku osób niepełnosprawnych najczęściej stosowana jest rehabilitacja społeczna oraz rehabilitacja zawodowa. Czym one są? Pierwsza z nich - społeczna ma na celu łagodzenie barier społecznych i przyzwyczajanie osób niepełnosprawnych do funkcjonowania w grupie większej populacji osób. Z kolei zawodowa ma na celu pomoc w aspektach funkcjonowania zawodowego. Co oznacza, że taka terapia może wpłynąć na wybór optymalnego zatrudnienia i dać pacjentowi narzędzia do funkcjonowania w pracy.

Pomoc dla zawodowych sportowców

Fizjoterapeuci bardzo często także współpracują z zawodowymi sportowcami. Poradnictwo zawodowe i wsparcie w aktywności fizycznej jest kluczową pracą fizjoterapeuty z profesjonalistami.

Co jest głównym celem fizjoterapii?

Przede wszystkim zmniejszenie bólu, napięcia mięśni i pomoc w przywróceniu pełnej sprawności ciała i układu ruchu. Przede wszystkim sposób pracy i metody leczenia są dobierane indywidualnie do każdego pacjenta. Niezależnie od tego czy Twoim problemem jest nietrzymanie moczu, nauka chodu czy zbyt duże napięcie mięśni - warto skontaktować się właśnie z fizjoterapeutą.

Korzyści z korzystania z fizjoterapii

Za pomocą ruchu można wiele naprawić w ciele. Właśnie na tym opiera się fizjoterapia. Zarówno za pomocą masaż leczniczego, specjalnej terapii (np. terapia cieplna) można zarówno opóźnić proces starzenia skóry, jak i rozwiązać trudności związane z mobilnością.

Masaż terapeutyczny

Czy wiesz czym jest masaż leczniczy? Polega on na manipulacji tkanek miękkich,. Wykonywanie rytmicznych ruchów w niektórych punktach ciała pomaga m.in.: na złagodzenie bólu.

Gdzie może pracować fizjoterapeuta?

Możliwości fizjoterapeuty pod kątem zatrudnienia są duże. Co to oznacza? Że może szukać i podjąć pracę przede wszystkim w ośrodkach służby zdrowia. Osoba z wykształceniem fizjoterapeutycznym może pracować w:

• szpitalach,

• prywatnych klinikach,

• ośrodkach rehabilitacyjnych.

Oprócz tego bardzo często fizjoterapeuci decydują się na prywatną praktykę i przyjmowanie pacjentów w prywatnych gabinetach.

Podsumowanie

Jeśli zastanawiasz się czym polega fizjoterapia i jak wpływa ona na poziom jakości życia to musisz zdać sobie sprawę z tego, że osoba z wykształceniem fizjoterapeutycznym nie tylko niweluje napięcie mięśni, ale także pomaga w rozwiązywaniu wielu problemów i trudności układu ruchowego. Jeśli możliwości pacjenta są ograniczane przez uszkodzenia np. kręgosłupa lub innych części ciała, to fizjoterapia powinna być priorytetem.

Zaburzeniami integracji sensorycznej nazwiemy wszelkie nieprawidłowości w działaniu układu nerwowego, które dotyczy przede wszystkim sposobów organizacji i interpretacji bodźców zmysłowych. I choć zaburzenia SI mogą objawiać się w różny sposób, to warto pamiętać, że ich terapia i możliwie jak najwcześniejsze zidentyfikowanie pozwoli zminimalizować zaburzenia przetwarzania sensorycznego. Sprawdź, jakie są objawy zaburzeń integracji sensorycznej oraz czy są sprawdzone metody leczenia przy zaburzeniach integracji sensorycznej.

Spis treści

Integracja sensoryczna - co to?

Czym są zaburzenia SI?

Objawy zaburzeń integracji sensorycznej

W jakim wieku pojawiają się zaburzenia?

Jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej?

Przyczyny zaburzeń integracji sensorycznej

Zaburzenia integracji sensorycznej - objawy

Jak leczyć zaburzenia integracji sensorycznej?

Terapia SI

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej

Układ nerwowy a zaburzenia integracji sensorycznej

Podsumowanie - zaburzenia integracji sensorycznej

Integracja sensoryczna - co to?

Na samym początku warto sobie odpowiedzieć na pytanie, czym jest integracja sensoryczna. W ogólnym rozumieniu SI to zdolność naszego umysłu do porządkowania, rozumienia i interpretowania bodźców sensorycznych oraz informacji, które dostarczane są z otoczenia. Głównym odbiorcom tych bodźców są nasze zmysły. Ich działanie skupia się zarówno na bodźcach z zewnątrz, jak i tych, które płyną z ciała. Dzięki prawidłowo działającej integracji sensorycznej człowiek (także dziecko) może skuteczniej odbierać i rozumieć świat.

Musisz wiedzieć, że integracja sensoryczna obejmuje kilka ważnych w funkcjonowaniu aspektów. Przede wszystkim system:

• czuciowy (dotyk oraz czucie głębokie),

• wzrokowy,

• słuchowy,

• smakowy,

• węchowy

• oraz zmysł równowagi.

Taka uporządkowana struktura, która pozwala na identyfikowanie i organizację bodźców sensorycznych umożliwia sprawne i skuteczne funkcjonowanie w otoczeniu. Jednak czasami mają miejsce zaburzenia SI, które upośledzają prawidłowe działanie integracji sensorycznej.

Czym są zaburzenia SI?

Zastanawiasz się, co nazwiemy zaburzeniami integracji sensorycznej? Przede wszystkim jest to pewna dysfunkcja, czyli nieprawidłowe działanie w postrzeganiu i odbieraniu bodźców. Zaburzenia SI mogą dotyczyć wszystkich powyżej wymienionych systemów czuciowych.

Jednak niezależnie od tego, jak bardzo Ci się, wydaje, że doświadczane problemy są najpewniej zaburzeniami integracji sensorycznej konieczne jest wykonanie profesjonalnych badań, które umożliwią postawienie pełnej diagnozy.

Objawy zaburzeń integracji sensorycznej

Zaburzenia SI mogą prezentować się różnie. Dlatego czasami niektóre objawy zaburzeń SI są trudne do zdiagnozowania. Wśród najczęściej pojawiających się objawów możemy wyróżnić między innymi:

• zaburzenia mowy,

• problemy ze skupieniem się,

• nadpobudliwość emocjonalna,

• zaburzenia równowagi,

• zaburzenia zachowania (np. niezgrabność ruchowa, problemy z koordynacją).

Dzieci z zaburzeniami SI mają także trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, mają problemy z pisaniem, czytaniem i rysowaniem.

Osoba zmagająca się z zaburzeniami SI może mieć problem także z wzmożoną lub obniżoną wrażliwością na bodźce zmysłowe, a także niską samooceną czy nadaktywnością (lub wręcz przeciwnie - obniżoną aktywność).

W jakim wieku pojawiają się zaburzenia?

Zaburzenia sensoryczne to problem, który dotyczy postrzegania własnego ciała poprzez zmysły. Korzystanie z zakresu wiedzy specjalistycznej pozwala postawić pewną diagnozę, która z kolei przekłada się na leczenie i terapię tych zaburzeń. Zastanawiasz się jednak, kiesy najczęściej występują zaburzenia SI?

Musisz wiedzieć, że problemy z integracją sensoryczną mogą pojawić się w różnym wieku. Nawet w okresie niemowlęcym. Jakie są symptomy tego zaburzenia? Przede wszystkim dziecko jest płaczliwe i marudne. Mogą pojawiać się także problemy ze snem, apetytem i bliskością. Warto obserwować rozwój dziecka i jego zachowania. To właśnie z informacji dostarczanych z takich obserwacji łatwiej jest postawić diagnozę i wdrożyć fachowe i skuteczne leczenie.

Jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej?

Ważną rolę w rozwoju dziecka pełni obecność bliskich, rodziców. Mogą oni nie tylko towarzyszyć dziecku, ale także obserwować rozwój mowy, pojawiające się trudności i dysfunkcje. Kontakt z dzieckiem od pierwszych jego chwil ma ogromny wpływ na jego późniejszy rozwój. Należy pamiętać, że w sytuacji gdy jakieś zachowania dziecka stają się niepokojące musisz niezwłocznie sięgnąć po fachową pomoc.

Musisz pamiętać, że rozwój zaburzeń integracji sensorycznej u dziecka może przebiegać w różny sposób. Dysfunkcje mogą przejawiać się jako trudności w rozwoju mowy, obniżona wrażliwość, czy nadwrażliwość dotykowa. Również niską samoocenę będziemy postrzegać w takich sytuacjach jako niepewność dotyczącą prawidłowego rozwoju.

W takich sytuacjach warto sięgać po fachową pomoc. Zwrócenie się do lekarzy lub fachowej literatury i czasopism (w szczególności medycznych) może pomóc zrozumieć i rozpoznać trudności, z jakimi zmaga się dziecko.

Przyczyny zaburzeń integracji sensorycznej

Zastanawiasz się, gdzie upatrywać się przyczyn tych trudności? Niestety, ale przyczyn rozwoju zaburzeń integracji sensorycznej jest bardzo wiele. I w każdym przypadku mogą one wiązać się z innym powodem. W przypadku jednego dziecka ważnym elementem będą choroby matki, podczas gdy dla drugiego - narażenie na substancje chemiczne. Przyczyn można doszukiwać się zarówno w przebiegu ciąży, jak i porodu czy późniejszych lat życia dziecka.

Przyczyny zaburzeń integracji sensorycznej to także wszelkie nałogi matki (głównie w czasie ciąży) lub późniejsza ekspozycja na działanie substancji szkodliwych. Chodzi tutaj między innymi o spożywanie alkoholu, palenie papierosów lub przyjmowanie innych używek niekorzystnie wpływających na zdrowie i funkcjonowanie dzieci.

Zaburzenia integracji sensorycznej - objawy

Jak już wiadomo, przyczyn nieprawidłowości porządkowania bodźców sensorycznych i rozumienia ich jest wiele. Tak samo jak jego przyczyn. Dlatego też, lista najczęściej pojawiających się symptomów jest długa i stale wzrasta. Musisz wiedzieć, że każdy przypadek, który zmaga się z trudnościami w zakresie integracji i rozumienia bodźców jest różny.

Musisz wiedzieć, że w przypadku zaburzeń SI mówimy o trzech rodzajach zaburzeń. Do tych trzech obszarów zaliczamy:

• zaburzenia ruchowe,

• zaburzenia modulacji sensorycznej,

• zaburzenia różnicowania sensorycznego.

Jednak wszystkie z nich uniemożliwiają prawidłową regulację i organizację bodźców sensorycznych. Osoby z zaburzeniami mogą nie lubić głośnych dźwięków, być nadwrażliwe na bodźce, może ich również dotyczyć niepewność grawitacyjna, a rozwój mowy może się opóźniać. Zwłaszcza dziecko może mieć trudność z zaakceptowaniem zwykłych czynności, jak obcinanie włosów, które inne dzieci traktują neutralnie. Takie problemy wymagają często terapii.

Jak leczyć zaburzenia integracji sensorycznej?

Zastanawiasz się, jak leczyć zaburzenia SI? Biorąc pod uwagę szeroki zakres objawów i przyczyn tego zaburzenia musisz wiedzieć, że kluczem do rozpoczęcia terapii i wybraniu właściwego leczenia jest wywiad diagnostyczny z opiekunami dziecka lub rodzicami. Dzięki temu możliwe jest pozyskanie możliwie jak najdokładniejszych i wartościowych dla leczenia wskazówek i informacji.

Musisz wiedzieć, że w terapii trudności tego rodzaju nie jest możliwe trzymanie się jednego, sztywnego schematu. Wszystko dlatego, że każdy przypadek jest inny. Dlatego terapeuta musi dopasować i modyfikować leczenie pod kątem każdego pacjenta. Indywidualne podejście sprawia, że terapia będzie o wiele bardziej skuteczna. Personalne podejście jest konieczne z uwagi na fakt, że pacjenci różnią się kombinacją i stopniem nasilenia objawów.

Terapia SI

Bardzo często wybieranym i podejmowanym działaniem jest terapie SI. Zastanawiasz się, czym ona jest? W prostych słowach jest to ogólnoprzyjęty zestaw aktywności (ćwiczeń i zadań), dzięki którym możliwe jest doświadczanie pewnych zachowań i reakcji sensorycznych. Takie działanie umożliwia poprawienie funkcjonowania w zakresie wrażeń zmysłowych i doświadczania bodźców.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej

Zespół nadpobudliwości ruchowej, czyli ADHD, związany jest z deficytem uwagi. W przypadku tego zaburzenia najczęściej pojawiają się nadmierna ruchliwość, zaburzenia koncentracji uwagi i nadmierna impulsywność.

Układ nerwowy a zaburzenia integracji sensorycznej

Zaburzenia SI wiążą się z nieprawidłową pracą układu nerwowego. W takiej sytuacji układ nerwowy odbiera i organizuje w sposób nieprawidłowy bodźce zmysłowe i nieprawidłowo na nie reaguje (zarówno w sposób ruchowy, jak i emocjonalny). Nieprawidłowości dotyczą zarówno węchu, czucia i smaku, jak i także wzroku oraz słuchu.

Podsumowanie - zaburzenia integracji sensorycznej

Zaburzenia integracji sensorycznej to problem, który może dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych będących w normie intelektualnej, o dobrej aktywności fizycznej oraz dobrym zdrowiu. Ich objawy mogą być różne. Wdrożenie prawidłowo dobranego leczenia może poprawić funkcjonowanie. Musisz wiedzieć, że indywidualne podejście i stosowane terapie mają na celu polepszenie funkcjonowania i integrowania bodźców zmysłowych.